Το Φασκόμηλο είναι ένα από τα πιο γνωστά αρωματικά φυτά με χνουδωτά γκριζοπράσινα φύλλα και ιδιαίτερα έντονο άρωμα. Στη μαγειρική είναι μια εξαιρετική προσθήκη σε πολλά πιάτα.
Χαρακτηριστικό βότανο της Μεσογείου, έχει μετατραπεί από ένα αρχαίο φαρμακευτικό εργαλείο σε ένα ευέλικτο συστατικό σε πιάτα, που κυμαίνονται από κλασικές μεσογειακές γεύσεις, μέχρι τις πλούσιες παραδοσιακές αμερικανικές γεμίσεις για γαλοπούλες την ημέρα των Ευχαριστιών . Επίσης δεν μπορούμε να παραλείψουμε και να ξεχάσουμε το αρωματικό και ευεργετικό τσάι φασκόμηλου που είναι διαδεδομένο σε όλο τον κόσμο.
Πώς να μαγειρέψετε με φασκόμηλο…
Χάρη στην έντονη γεύση και το άρωμά του, το φασκόμηλο μπορεί να προστεθεί νωρίς στη διαδικασία μαγειρέματος και όχι στο τέλος όπως ισχύει για πολλά ευαίσθητα βότανα.
Στην ελληνική και ιδιαίτερα στην Κρητική κουζίνα το φασκόμηλο το χρησιμοποιούμε σε μαρινάδες για χοιρινό κρέας και μοσχάρι και οπωσδήποτε όταν ψήνουμε λουκάνικα.
Τολμήστε το!
Μερικά φυλλαράκια του αρκούν για να μετατρέψουν μια απλή μακαρονάδα σε θεσπέσιο πιάτο, όπως και να για δώσουμε μία ξεχωριστή γεύση στα αγαπημένα μας μανιτάρια σοτάροντάς τα μαζί με φύλλα φασκόμηλου και σκόρδο.
Το προτιμούν και οι Ιταλοί!
Άρωμα φασκόμηλου στο πιάτο
Οι Ιταλοί λατρεύουν να αρωματίζουν τα φαγητά τους με το φασκόμηλο, εμείς πάλι δεν το πολυσυνηθίζουμε αν και υπάρχει άφθονο σε κήπους και άγριο κυρίως σε πετρώδεις πλαγιές. Στην Ελλάδα είναι περισσότερο γνωστό ως αφέψημα, που θεωρείται μάλιστα πολύ θεραπευτικό, της κατηγορίας «δια πάσαν νόσον».
Και όμως η γεύση του είναι πολύ εντυπωσιακή, πικάντικη και ταιριάζει με λιπαρά κρέατα, τυριά και ιδιαίτερα με ζυμαρικά. Η φίλη μου η Ρομπέρτα από τη Γένοβα μού έδειξε ένα σωρό συνταγές: το χρησιμοποιεί όταν φτιάχει σαλτιμπόκα (saltimbocca alla romana) και οπωσδήποτε όταν ψήνει χοιρινό κρέας και λουκάνικα. Ενα κλαδί φασκόμηλο, όταν καίγεται πάνω σε κάρβουνα, δίνει υπέροχο άρωμα στα ψητά. Η Ρομπέρτα το βάζει επίσης σε νιόκι και σε ριζότι, σε ψωμάκια (φοκάτσια) και σε μαρινάδες με ελαιόλαδο.
Και το πιο απλό, μερικά φυλλαράκια φρέσκου φασκόμηλου αρκούν για να μετατρέψουν μια απλή μακαρονάδα σε πιάτο θεσπέσιο μέσα σε πέντε λεπτά. Αυτή είναι η πιο αγαπημένη μου μακαρονάδα και μια από τις πιο γρήγορες. Την κάνω με φρέσκο φασκόμηλο, αλλά και με αποξηραμένο γίνεται εξίσου νόστιμη. Ο τρόπος είναι απλός.
Λιώνω σε αντικολλητικό τηγάνι λίγο βούτυρο προσθέτω μερικά φυλλαράκια φασκόμηλο και τα αφήνω να σοταριστούν σε πολύ χαμηλή φωτιά μέχρι να βγάλουν το άρωμά τους προσέχοντας να μην καεί το βούτυρο. Βράζω τα ζυμαρικά, τα σουρώνω, κρατάω λίγο νερό, τα ρίχνω στο τηγάνι, ανακατεύω, προσθέτω λίγο καυτό νερό τους για να γίνουν πιο αφράτα και σερβίρω αμέσως με μπόλικη παρμεζάνα και φρεσκοτριμμένο πιπέρι.
Τα πιο κατάλληλα είναι τα μικρά ζυμαρικά και από τα ελληνικά, τα πέτουρα, αυτές οι πολύ φαρδιές χειροποίητες χυλοπίτες που φτιάχνουν με γάλα και αβγά στη Μακεδονία. Ειδικά τα πέτουρα της Αγροζύμης, που έχει την έδρα της στο χωριό Αραβησσός Γιανιτσών, είναι από τα πιο αγαπημένα μου γιατί δεν λασπώνουν όμως πολύ νόστιμα βρήκα σήμερα που τα δοκίμασα και τα πέτουρα της εταιρείας Μανιταροπροϊόντα Γρεβενών με κρόκο.
Το μυστικό μου είναι ότι προς το τέλος πριν τα σουρώσω ρίχνω επίσης 2-3 φυλλαράκια και στο νερό που βράζουν. Το φασκόμηλο δεν πρέπει να βράσει πολλή ώρα γιατί βγάζει πίκρα.
Και με ντάκο
Και κάτι ακόμη, μια και μιλάμε για φασκόμηλο. Βράζω νερό, το κατεβάζω από τη φωτιά, ρίχνω μπόλικα φυλλαράκια, σκεπάζω το μπρίκι και τα αφήνω να τραβήξουν. Σουρώνω το υγρό και το αφήνω να κρυώσει. Αντέχει 1-2 μέρες στο ψυγείο. Και με αυτό αντί για νερό καταβρέχω τον κρητικό ντάκο. Μετά, κατά τα γνωστά, τρίβω από πάνω ντομάτα, ανθότυρο (ή λίγη φέτα αν δεν έχω κρητικό τυρί), ραντίζω με έξτρα παρθένο ελαιόλαδο και έχω το πιο νόστιμο ορεκτικό του κόσμου.
Απόσπασμα του δημοσιεύματος ( Άρωμα φασκόμηλου στο πιάτο) από το http://www.bostanistas.gr